Samen op pad gaan met andere mensen is altijd iets wat mij aantrok. Het is mijn persoonlijke drive om naar mensen te luisteren en samen met hen vooruit te kijken. 

Hoe vaak kijken mensen op een bepaald moment van hun leven niet terug en zeggen ze: “Hadden we maar…”. Vaak hebben ze op één of andere manier een leven geleefd waarvan ze dachten dat anderen dit zo van hen verwachtten. Soms overvalt hen plots het idee dat ze een rol spelen in een toneel dat het hunne niet is. Soms is het gewoon dat ze ergens iets missen waarvan ze denken dat het hen meer authentiek zou laten voelen.

Stilstaan bij wat iemand uniek maakt en bij de dromen die daarbij horen, is iets wat mogelijk moet zijn. Als realistisch persoon weet ik dat niet elke droom waarheid zal worden en niet elke wens vervulbaar is. Toch hou ik ervan om uit te zoeken wat wel (al) kan en hoe stappen in de juiste richting gezet kunnen worden.

Vanuit een groot respect en een openheid luisteren naar de ander. Dat geeft ruimte om stil te staan bij wat al waardevol is in het leven en bij wat er nog anders zou kunnen zijn om dat leven nog meer passend te maken.

Samen kijken naar de krachten en de steunbronnen die aanwezig zijn om de stappen naar te toekomst mogelijk te maken.

Uitzoeken op welk fundament kan gebouwd worden en hoe een stap vooruit kan gebeuren. Ook realistisch voorbereiden op een mogelijke hindernis of een terugval.